Dat is wat de 7-jarige Max mij vertelde. En ze liet me tekeningen zien van ontwerpen die ze op een A4-tje had getekend. Met kleurpotloden ingekleurd. Ze was er nog niet helemaal uit wat het nou precies moest gaan worden, haar jurk. Ze was duidelijk nog aan het experimenteren en fantaseren over een mooi ontwerp. En zo verschenen er meerdere tekeningen.
“Wil jij mijn jurk gaan maken?” vroeg Max. “Ja, dat wil ik best wel een keer doen. Dan is het nodig dat je op zoek gaat naar een leuke stof”, vertelde ik haar.
Er ging enige tijd overheen, ik was al weer vergeten dat Max nog broedde op een plannetje voor een eigen ontworpen jurkje. Tot ik een keer op de stoffenmarkt liep. Daar trof ik bij één van de stoffenkramen Max en haar oma. Ze waren samen op zoek naar een stofje, dus ik kwam als geroepen om mee te kijken of de beoogde stof geschikt zou zijn. Max koos een dunne, luchtige, soepele stof met veel kleur erin.
Weer ging er enige tijd overheen tot op een dag Max en haar moeder vroegen of ze langs mochten komen om al vast een begin te kunnen maken met de jurk. Max had weer een nieuwe ontwerp gemaakt; déze moest het worden. In het bijzijn van Max en haar moeder heb ik een patroon getekend en meteen ook de jurk geknipt en in elkaar gezet. Max kon mooi ondertussen enkele keren passen. Ook heeft ze geholpen met het afknippen van draadjes terwijl de moeder regelmatig zorgde voor koffie. En zie…. het resultaat. Natuurlijk ging Max ook even ‘showen’ als op de catwalk en even poseren voor enkele foto’s.
Jammer dat ik nu nog niet kan zeggen of Max ook inderdaad modeontwerpster gaat worden; ik zal nog enkele jaartjes geduld moeten hebben……… Maar haar creativiteit en fantasie zijn al wel een mooi begin!
